Wim Veldboom

‘Ik denk dat we het goed hebben gedaan’

Hij is voorzitter van Mendistrict Oost, ledenraadslid, lid van het menforum, fanatiek wedstrijdmenner, en zakelijk nog volop actief. Kortom Wim Veldboom (66) is een bevlogen duizendpoot die zich graag inzet voor de paardensport en daarbij een speciale liefde heeft voor de mensport.

Voormalig melkveehouder Wim Veldboom droeg kort na de eeuwwisseling zijn agrarisch bedrijf over aan zijn zoon. In 2004 verruilde zijn zoon de koeien voor paarden en begon hij in Zeewolde een hippische onderneming. Ook de paarden van Veldboom senior en zijn echtgenote Jeannette kregen daar hun stal. In 2019 werd het bedrijf verkocht, maar het echtpaar Veldboom is er nog zeer actief. De paarden zijn er gehuisvest, Veldboom helpt er graag en is regelmatig op de shovel te vinden. ‘Dat vind ik echt mooi werk. Mijn vrouw kan uren werken en trainen met de paarden. Ik doe ook graag andere dingen.’

‘Ik werd gevraagd voor het bestuur en had wel tijd. Voor je het weet ben je dan voorzitter’

Competitief

Jeannette is actief menner. Met haar Veldstar Risk was ze al vele malen Hippiadekampioen in de klasse ZZ-dressuur mennen. Ook in 2019 greep ze deze titel. Wim vindt het allemaal prachtig, maar heeft meer plezier in de samengestelde mensport. ‘Ik vind dat veelzijdige mooi. Je bent dan ook altijd een paar dagen weg met een heel gezellige club mensen. Dan gaat de camper mee en zijn we er echt even uit. Dat is een heel sociale omgeving waar we van genieten.’ Afgelopen jaar greep Veldboom met zijn Lusitano Gazefiro d’Loureiro de KNHS-titel in de klasse M enkelspan paard samengesteld mennen op het kampioenschap in Hengelo. ‘Ik heb wel echt de wedstrijden nodig om ergens naartoe te werken. Met alleen trainen heb ik minder. Ik rijd op wedstrijd ook altijd beter dan in de training. Dat competitieve heb ik echt nodig. Bij Jeannette is dat eigenlijk net andersom. Die haalt zeker zo veel voldoening uit de training.’ Dat komt Wim dus goed uit, vertelt hij, want ze neemt graag een groot deel van de training van zijn paard voor haar rekening. ‘Als ik goed heb gereden, krijgt ze ook geregeld te horen dat ze mijn paard weer goed heeft getraind,’ voegt hij lachend toe. Voor iemand die liever wedstrijden rijdt dan traint, is de huidige coronacrisis ook sportief gezien een uitdaging. ‘We hadden de paarden klaarstaan voor hun eerste wedstrijd. Ons seizoen zou ongeveer beginnen op het moment dat alles werd afgelast. Dat is super jammer, maar het is natuurlijk bijzaak. Het is te hopen dat we dit jaar nog aan de gang komen. Op initiatief van de mendistricten zouden we dit jaar voor het eerst namens Nederland met een team naar het EK Mennen voor de jeugd gaan. Verjonging is nodig, zeker in het mennen, en dan zijn dit juist de leuke ontwikkelingen. Helaas kon het niet doorgaan.’

‘In de Ledenraad moet je natuurlijk sportoverkoepelend denken’

District Oost

‘Hoe ik precies voorzitter ben geworden van District-Oost weet ik eigenlijk niet. Die dingen komen op je pad. Ik werd gevraagd voor het bestuur en had wel tijd. Voor je het weet ben je dan voorzitter. Dit is mijn negende en laatste jaar in deze functie. Ik denk dat we het goed gedaan hebben in die tijd. Toen ik begon, was er organisatorisch best wat werk aan de winkel. Nu zitten we in Oost in een goede flow. Ook sportief gezien doen we het goed. We wonnen op de Hippiade al zesmaal de Hatro Cup voor het beste district en in het winterseizoen doen we het al jaren heel goed in de strijd om de Mensport Wissel Trofee. Ook dat gaat allemaal niet vanzelf, maar is het resultaat van goede samenwerking. District West komt wel steeds dichtbij. Dat is goed, want dan maak je elkaar beter. In West is Bram Chardon heel actief. Ik vind het super dat een topsporter zich daar zo enthousiast voor inzet. Uit district West komen ook veel van de menners die mee zouden gaan naar het jeugd-EK. Ze hebben daar gewoon echt de beste jeugdmenners.’

‘Toen ik begon, was er best wat werk aan de winkel. Nu zitten we in Oost in een goede flow’

Ledenraad

Wim Veldboom zit namens de vier mensdistricten in de KNHS Ledenraad en heeft zitting in het menforum. ‘Je zit zoals dat heet zonder last of ruggespraak in de Ledenraad. Dat gaat goed, maar soms zou ik iets beter contact kunnen houden met de andere voorzitters van de mendistricten. Dat blijft soms ook lastig, zeker als het om beslissingen gaat die nog in concept zijn. In de Ledenraad zit ik namens het mennen, maar natuurlijk moet je sportoverkoepelend denken. Dat is in het forum anders. Daarin zijn we disciplinespecifiek aan het werk. Dat forum is er voor iedere menner en alle geledingen zijn ook vertegenwoordigd, tot aan de topsport toe. Ideeën die daarin ontstaan moeten natuurlijk worden getoetst. Daarbij kunnen we zeker op zaken als dierenwelzijn nooit scherp genoeg zijn.’ ‘Ik denk dat het best goed gaat in de Ledenraad. Natuurlijk zijn er dingen die beter kunnen, maar dat is altijd. Mensen die geen fouten maken, doen ook niets. In de Ledenraad ben je niet aan het besturen, maar toezicht houden. Het is immers het hoogste orgaan in de organisatie. Dat wringt natuurlijk wel eens, want hoe blijf je goed op de hoogte, zonder dat je op de stoel van het bestuur gaat zitten? We komen met de Ledenraad een paar keer per jaar bij elkaar. Tegenwoordig zijn er vaker eerst informerende bijeenkomsten en later een officiële Ledenraad waarin de beslissingen worden genomen. Dan hebben we er goed over kunnen nadenken en alles besproken en kunnen we een betere beslissing nemen. Dat zijn goede ontwikkelingen, want we moeten het samen doen. In de Ledenraad neem je altijd beslissingen in het belang van de gehele KNHS. Natuurlijk valt dat niet altijd mee, want je hebt ook je eigen belang.’

Nieuwe bestuursleden

Met zijn vertrek als bestuurslid van Mendistrict Oost aan het einde van dit jaar ligt er voor Wim nog een grote uitdaging. ‘Een van mijn voornaamste doelen dit jaar is goede nieuwe kandidaten vinden om in het bestuur plaats te nemen. In Oost heeft ook de wedstrijdsecretaris zijn termijn er aan het einde van dit jaar op zitten. Eigenlijk kunnen we wel drie nieuwe bestuursleden gebruiken, maar het is moeilijk om mensen te vinden die de kar willen trekken. Je hebt mensen nodig met voldoende bestuurlijke ervaring en bij voorkeur een breed netwerk in bijvoorbeeld de provincie, bij de overheid of Staatsbosbeheer. Ik doe hier graag een oproep aan mensen die deze mooie uitdaging aan willen gaan.’ Een ander hoofddoel voor Wim de komende tijd is aandacht voor de jeugd en de recreatiesport. ‘Veel energie gaat naar de sport, maar jeugd en recreatie zijn ook zeker speerpunten. In Oost proberen we echt activiteiten te ontwikkelen voor de recreatieve menner. We organiseren in ieder geval eens per jaar een busreis. In de afgelopen jaren zijn we bijvoorbeeld naar de Koninklijke Stallen geweest en naar de Frisian Proms. Daar is altijd veel animo voor. In het oosten van het land ondersteunen we daarnaast meninstructie aan de jeugd en kijken we of we organisaties kunnen helpen die zich richten op de jeugd of recreant. Uit die groep jeugd moeten de nieuwe wedstrijdmenners komen. Bij de recreanten vind je de fans. Je hoeft niet alles zelf te organiseren als district. Ondersteuning bieden aan goede initiatieven is ook heel nuttig.’

‘Ik doe hier graag een oproep aan mensen die deze mooie uitdaging aan willen gaan’

Windturbines

Naast zijn vele werkzaamheden tussen de viervoeters en in dienst van de paardensport is Veldboom zakelijk nog lang niet klaar. ‘In 2012 ben ik een project begonnen om in Flevoland de aanwezige windturbines op te schalen naar een hoger niveau. De 220 windturbines moeten de komende jaren plaatsmaken voor 90 exemplaren die samen evenveel energie leveren. Dit project Windpark Zeewolde wordt gedragen door de bewoners die nu ook windturbines hebben staan. Dat zijn vrijwel allemaal agrariërs. Op ons bedrijf kwam een deel van de inkomsten al jaren van de windturbines, dus dat is voor mij zeker geen onbekende materie. We zitten nu in de laatste fase voorafgaand aan de bouw. Hopelijk kunnen we deze zomer beginnen. De bouw moet dan begin 2022 klaar zijn.’ ‘Ik doe het allemaal met veel plezier, maar het is ook een keer mooi geweest. Wij gaan al jaren met de camper naar de samengestelde menwedstrijden. Dat is echt supergezellig. Misschien krijgen we nu ook tijd om eens buiten de wedstrijden om met de camper op stap te gaan.’